Rozwój kompetencji osobistych

Cele:

• Pozna­nie isto­ty, poję­cia pro­ce­su komu­ni­ka­cji — model oraz róż­nych rodza­jów poro­zu­mie­wa­nia się,

• Wyja­śnie­nie metod i zasad uspraw­nień komu­ni­ka­cji w tym poko­ny­wa­nia barier Komunikacyjnych,

• Zapo­zna­nie z ideą komu­ni­ka­cji nie­wer­bal­nej, komu­ni­ka­cji wer­bal­nej kon­wer­gen­cja języ­ko­wa) i wokal­nej oraz inte­li­gen­cji emocjonalnej,

• Pomoc w zdia­gno­zo­wa­niu wła­sne­go sty­lu komu­ni­ko­wa­nia się

• Wymia­na doświad­czeń uczest­ni­ków szkolenia.

Pro­gram:

1. Poję­cie i isto­ta pro­ce­su komu­ni­ka­cji (model pro­ce­su – eta­pów – komunikacji),

2. Poro­zu­mie­wa­nie się ofi­cjal­ne, Poro­zu­mie­wa­nie się nie­for­mal­ne; Rela­cje twa­rzą w twarz, czy pośrednie?),

3. Meto­dy i zasa­dy uspraw­nień komunikacji:

1. Aktyw­ne słuchanie:

• para­fra­za,
• odzwier­cie­dla­nie,
• kla­ry­fi­ka­cja,
• dowar­to­ścio­wa­nie,

2. Udzie­la­nie i korzy­sta­nie z infor­ma­cji zwrotnej:

• „FUO”,
• „Kanap­ka”,
• komu­ni­ka­tu TY i JA

c) Rodza­je barier komu­ni­ka­cyj­nych, tzw. szu­mu i 15 zasad ich usu­wa­nia wg Z. Nęckiego

4. Poziom komu­ni­ka­cji nie­wer­bal­nej – mowa cia­ła:

• powo­dy korzy­sta­nia z mowy ciała, 
• zna­cze­nie inte­li­gen­cji emocjonalnej.

5. Poziom komu­ni­ka­cja wer­bal­nej i wokalnej:

• zna­cze­nie mowy
• rodza­je wypowiedzi,
• sztu­ka zada­wa­nia pytań (otwar­te, zamknię­te, sugerujce), 
• kana­ły komunikacyjne, 
• zasa­da kon­wer­gen­cji językowej, 
• ton/intonacja wypo­wie­dzi

6. Sty­le komu­ni­ko­wa­nia się (instru­men­tal­ny, ego­cen­trycz­ny, allo­cen­trycz­ny) – test indy­wi­du­al­ny dia­gno­zu­ją­cy styl komunikacji.

7. Zakoń­cze­nie – krót­kie pod­su­mo­wa­nie, wypeł­nie­nie ankiet ewa­lu­acyj­nych, poże­gna­nie z uczest­ni­ka­mi bada­nie tre­ne­ra dot. zre­ali­zo­wa­nej tematyki.

Cele:

• Dostar­cze­nie narzę­dzi uła­twia­ją­cych orga­ni­za­cję pra­cy zespołu,

• Zapo­zna­nie się z zasa­da­mi efek­tyw­ne­go zarzą­dza­nia cza­sem i delegowania,

• Wyro­bie­nie umie­jęt­no­ści pla­no­wa­nia celów i robie­nia naj­pierw tego co najważniejsze,

• Wymia­na doświadczeń

Pro­gram:

1. Oce­na prak­ty­ko­wa­ne­go sty­lu pra­cy i wła­snej efektywności 

• Moc­ne i sła­be stro­ny w zarzą­dza­niu wła­snym czasem.
• Auto­dia­gno­za: iden­ty­fi­ka­cja wła­snych zja­da­czy czasu
• Naj­częst­sze przy­czy­ny bra­ku efektywności
• Korzy­ści z lep­sze­go zarzą­dza­nia czasem.

2. Moje prio­ry­te­ty i cele, a prio­ry­te­ty i cele Fir­my i sku­tecz­ne stra­te­gia budo­wa­nia celów

• Meto­da celów SMART
• Prze­kła­da­nie wyzna­czo­nych celów na zadania
• Sze­ścio­stop­nio­wa stra­te­gia for­mu­ło­wa­nia celów
• Rola dobrze sfor­mu­ło­wa­ne­go celu w pro­ce­sie wzbu­dza­nia motywacji

3. Meto­dy i narzę­dzia efek­tyw­ne­go zarzą­dza­nia sobą w czasie

• Matry­ca Eisenhowera
• Zasa­da Pareto
• Syner­gia Pra­wa Par­kin­so­na i pra­wa Hofstadtera
• Usta­la­nie prio­ry­te­tów – ana­li­za ABC 

4. Narzę­dzia planowania

• Pla­ny dzien­ne /metoda ALPEN/, pla­ny krót­ko­ter­mi­no­we i długoterminowe,
• Kalen­da­rze i orga­ni­ze­ry. Spo­tka­nia w MS Offi­ce Outlo­ok udo­stęp­nia­ne szefom.

5. Zasa­dy pla­no­wa­nia a sku­tecz­na reali­za­cja zadań

• Zasa­da 60/40
• Efekt piły
• Efekt sie­kie­ry
• Krzy­wa wydajności 
• Krzy­wa zakłóceń

6. Zakoń­cze­nie szko­le­nia, pod­su­mo­wa­nie i wypeł­nie­nie ankiet. 

Cele:

• Pozna­nie isto­ty i poję­cia stre­su – czy zawsze jest nega­tyw­ny? — oraz odkry­cie jaka jest indy­wi­du­al­na podat­ność i odpor­ność uczest­ni­ków na stres, 

• Odkry­wa­nie przy­czyn powsta­wa­nia stre­su, ste­reo­ty­pów i wła­snych prze­ko­nań z nim zwią­za­nych i obja­wów dłu­go­trwa­le prze­ży­wa­ne­go stre­su: fizjo­lo­gicz­nych, psy­cho­lo­gicz­nych, emo­cjo­nal­ne i zdrowotnych,

• Uświa­do­mie­nie uczest­ni­kom spo­so­bów poszu­ki­wa­nia rów­no­wa­gi mię­dzy życiem pry­wat­nym a pracą,
• Uświa­do­mie­nie nisz­czy­ciel­skie­go wpły­wu sto­so­wa­niach nie­ak­tyw­nych i nie­zdro­wych spo­so­bów radze­nia sobie ze stresem,

• Pozna­nie zasad i korzy­ści sto­so­wa­nia pro­stych spo­so­bów radze­nia sobie ze stre­sem dla zdro­wia cia­ła, umy­słu i ducha: 

• Wzrost świa­do­mo­ści zwią­za­nej z inte­li­gen­cją emocjonalną,

• Wymia­na doświadczeń

Pro­gram:

1. Wstęp

2. Mecha­ni­zmy powsta­wa­nia i funk­cjo­no­wa­nia stre­su:

• Zja­wi­sko stre­su fizjo­lo­gicz­ne­go i psy­cho­lo­gicz­ne­go, radze­nie sobie z nim i mito­lo­gia stre­su, czy­li moja per­cep­cja sytuacji,
• Symp­to­my i kon­se­kwen­cje stre­su (dobre­go – eustre­su i złe­go dys­tre­su – prze­wle­kłe­go): fizycz­ne, psychiczno/emocjonalne, spo­łecz­ne i zdrowotne,
• Fazy stre­su wg Selyego,
• Spo­rzą­dza­nie mapy sytu­acji stre­so­gen­nych przez każ­de­go uczest­ni­ka, vs ran­king sytu­acji stre­so­wych wg Hol­me­sa i Rahe­’a i co z tego wynika?
• Ana­li­za źró­deł i czyn­ni­ków stre­so­gen­nych w orga­ni­za­cji uczest­ni­ka (w tym czas pracy)?

3. Dla­cze­go nale­ży zarzą­dzać stre­sem?

4. Twój dzi­siej­szy (zdro­wy, czy nie?) spo­sób na stre­so­ry na któ­re masz (lub nie) wpływ i typ osobowości?

• Sty­le funk­cjo­no­wa­nia w systu­acji stresowej,
• Jak radzisz sobie teraz w systu­acji stre­so­wej – kwe­stio­na­riusz COPE,
• Uni­ka­ją­ce stra­te­gie radze­nia sobie ze stre­sem i kon­se­kwen­cje ich stosowania
• Psy­cho­lo­gicz­ne mecha­ni­zmy obron­ne w stre­sie pro­jek­scja, regre­sja, fik­sa­cja, recjonalizacja,
• Stres poja­wia­ją­cy się wte­dy, kie­dy wie­my co nale­ży robić a robi­my co innego.

5. Reak­tyw­na, czy pro­ak­tyw­na oso­bo­wość i moty­wa­cje do dzia­ła­nia a sytu­acje stre­so­we w życiu i pracy.

6. Aktyw­ne tech­ni­ki radze­nia sobie ze stre­sem, tzw „stra­te­gicz­ne”, niwe­lu­ją­ce przy­czy­ny i skut­ki stre­su w tym pod­no­szą­ce poczu­cia war­to­ści ogra­ni­cza­ją­ce wypa­le­nie zawo­do­we:

• Co to zna­czy być bier­nym — ule­głym, agre­syw­nym, aser­tyw­nym i dla­cze­go war­to budo­wać poczu­cie wła­snej war­to­ści i posta­wę asertywną?
• Czym jest rów­no­wa­ga życio­wa – „zasa­da 3 x 8” ,

• Cele oso­bi­ste i zawodowe, 
• Jeśli palisz – koniecz­nie przestań! 

• Wypa­le­nie zawo­do­we – czym jest i cze­mu grozi?
• Rola pra­co­daw­cy w zapo­bie­ga­niu zja­wi­sku wypa­le­nia: For­mu­ło­wa­nie reali­stycz­nych celów, wery­fi­ka­cja celów i usta­le­nie prio­ry­te­tów w zespole, 
• Budo­wa­nie związ­ków opar­tych na koleżeństwie/miłości,
• Zdro­we poma­ga­nie w pra­cy i w życiu
• Pozy­tyw­na rein­ter­pre­ta­cja, sytu­acji stre­so­wych czy­li „co mnie nie zabi­je to mnie wzmoc­ni”, tj. wyko­rzy­staj swo­je doświad­cze­nie i uczyń z nie­go atut!
• Zdro­wa die­ta jako zasób wspo­ma­ga­ją­cy radze­nie sobie ze stre­sem, czy­li jedze­nie jako lek,
• Ruch cia­ła uspo­ka­ja, 3 x po 30 min. czy­li siła odru­chu! (ale zaczy­na­my od badań lekar­skich – co mogę robić),
• Relak­sa­cja (medy­ta­cje – ćwi­cze­nia auto­gen­ne, relaks pro­gre­syw­ny mię­śni, muzy­ko­te­ra­pia w tym oddy­cha­nie prze­po­no­we, oczysz­cza­ją­ce na prze­mia­nę mate­rii, ener­ge­ty­zu­ją­ce, uspo­ka­ja­ją­ce z wizualizacja),
• Uważ­ność i jasność umy­słu czy­li kon­cen­tra­cja na “tu i teraz”,
• Roz­wi­ja­nie wła­snych pasji i hob­by /odpoczynek i przy­jem­ność aby „być młod­szym o rok za rok”,
• Rób naj­pierw to, co naj­waż­niej­sze w życiu i w pracy!

7. Bądź oazą spo­ko­ju gdy wokół wszyst­ko wrze, czy­li jak być inte­li­gent­nym emo­cjo­nal­nie i odnieść suk­ces w życiu:

• Róż­ni­ca mie­dzy IQ a EQ i jakie to ma znaczenie?
• Samo­re­gu­la­cja jako zdol­ność do kie­ro­wa­nia swo­im sta­nem emo­cjo­nal­nym i pano­wa­nia nad nim,
• Samo­świa­do­mość jako zna­jo­mość sie­bie oraz zro­zu­mie­nie tego, o czym infor­mu­ją nas emocje,
• Moty­wa­cja jako umie­jęt­ność kie­ro­wa­nia emo­cja­mi, aby uła­twia­ły one osią­ga­nie wyzna­cza­nych celów, 
• Empa­tia jako dostrze­ga­nie oraz pra­wi­dło­we odczy­ty­wa­nie emo­cji innych ludzi
• Umie­jęt­no­ści spo­łecz­ne jako kom­pe­ten­cje nawią­zy­wa­nia i pod­trzy­my­wa­nia kon­tak­tów oraz wpły­wa­nia na ludzi.

Cele:

• Nauka sztu­ki pro­wa­dze­nia roz­mów przy świa­do­mym wyko­rzy­sta­niu narzę­dzi komunikacji, 
• Zwięk­sze­nie satys­fak­cji oso­bi­stej dzię­ki bar­dziej sku­tecz­ne­mu radze­niu sobie w stre­su­ją­cych sytu­acjach i z „zabor­czy­mi” współ­pra­cow­ni­ka­mi i/lub klientami, 
• Wyro­bie­nie umie­jęt­no­ści radze­nia sobie z pre­sją i mani­pu­la­cją w kon­tak­tach interpersonalnych, 
• Wymia­na doświadczeń.

Pro­gram:

1. Powi­ta­nie uczest­ni­ków szko­le­nia ‑pre­zen­ta­cja tre­ne­ra i uczest­ni­ków, zasad pra­cy obo­wią­zu­ją­cych w cza­sie szkolenia. 

2. Aser­tyw­ność — czym jest napraw­dę? Dys­ku­sja mode­ro­wa­na przez tre­ne­ra poprze­dzo­na „burzą mózgów”.

3. Dla­cze­go zacho­wu­je­my się agre­syw­nie, ule­gle i aser­tyw­nie i jakie są z tym zwią­za­ne zagro­że­nia? Pra­ca w gru­pach z pod­su­mo­wa­niem tre­ne­ra z wyko­rzy­sta­niem pre­zen­ta­cji multimedialnej.

4. Czy jesteś oso­bą aser­tyw­ną? — autodiagnoza.

5. Radze­nie sobie z pre­sją i mani­pu­la­cją klien­tów zewnętrz­nych, wewnętrznych: 

• Aser­tyw­na odmowa, 
• „Zdar­ta płyta” 
• „Zamia­na oce­ny na opinie”, 
• „Poszu­ki­wa­nie krytyki”, 
• „Zamgla­nie”,
• „Dema­sko­wa­nie kry­ty­ki aluzyjnej”, 

Ćwi­cze­nia w parach i tzw. „gorą­ce krzesło” 

6. Obro­na wła­snych gra­nic gdy ktoś „wcho­dzi nam na gło­wę”,

7. Mono­log wewnętrz­ny, czy­li co mi prze­szka­dza być aser­tyw­nym? – zamia­ny myśli anty­aser­tyw­nych na pro­aser­tyw­ne. Ćwi­cze­nia w parach.

8. Komu­ni­kat „Ja” jako tech­ni­ka zmniej­sza­nia opo­ru u odbior­cy i róż­ni­ca w sto­sun­ku do komu­ni­ka­tu „Ty”.

9. Zakoń­cze­nie – krót­kie pod­su­mo­wa­nie, wypeł­nie­nie ankiet ewa­lu­acyj­nych, poże­gna­nie z uczest­ni­ka­mi bada­nie tre­ne­ra dot. zre­ali­zo­wa­nej tema­ty­ki. Pra­ca indy­wi­du­al­na – pre­zen­ta­cja co dało mi szko­le­nie i dyskusja.